Συχνά οι άνθρωποι σκέφτονται την αγάπη σαν ένα σύνθετο και σημαντικό παιχνίδι. Ενα παιχνίδι λέξεων, συμπεριφορών, αισθημάτων και εντυπωσιασμού. Ξεκινούν γνωρίζοντας πως πρέπει να κερδίσουν πάση θυσία. Πως θα γίνει όμως αυτό; Διαβάζεις εγχειρίδια, βίβλία, άρθρα και μοντέρνες συμβουλές που δίνουν κατευθύνσεις και προτείνουν τρόποους για να κερδίσεις. Είναι τόσα πολλά πλεόν που στο τέλος μάλλον θα σε μπερδέψουν χειρότερα.
Σκέφτεσαι τι γνωρίζεις για το θέμα, σκαλίζεις τις στιγμές και τις κουβέντες που κατέγραψες στο παρελθόν, πως πρέπει να φέρεσαι, τι πρέπει να λες και να κάνεις σε μια σχέση. Σαν να είναι λίγο καλύτερα τώρα, να που βρήκες πολλές τέτοιες φράσεις, ας δούμε μερικές από αυτές:
• Να είσαι ευγενική/ος και γλυκομίλητη/ος.
• Να είσαι έξυπνος/η μην σε πιάσει κορόιδο.
• Να μην ανοίγεσαι πολύ στις συζητήσεις, δεν χρειάζεται να ξέρει τα πάντα για σένα.
• Να μην δείξεις τα συναισθήματα σου πρώτη/ος, περίμενε να σου πει ο άλλος πρώτα.
• Να μην δίνεις παραπάνω από όσα παίρνεις.
• Να μην δέχεσαι δικαιολογίες.
• Να κρατάς ένα μυστήριο γύρω από εσένα, να μην νιώθει μεγάλη σιγουριά.
• Να είσαι συγκρατημένη/ος στον έρωτα, δεν θα σε σέβεται διαφορετικά.
• Να μην δείχνεις αδυναμία.
• Να μην του/της κάνεις όλα τα χατίρια.
• Να μην είσαι συνέχεια διαθέσιμός/μη.
• Μην δείχνεις τα συναισθήματα σου, θα σε εκμεταλλευτεί.
• Όλοι οι άντρες είναι ίδιοι, να το θυμάσαι, να σε χρησιμοποιήσουν θέλουν.
• Όλες οι γυναίκες είναι ίδιες, να το θυμάσαι, να σε τυλίξουν θέλουν.
• Να μην κάνεις του κεφαλιού σου, θα μείνεις μόνος/η.
Περιοριστικές πεποιθήσεις στον έρωτα
Ο κατάλογος θα μπορούσε να συνεχιστεί για μερικές ακόμη σελίδες, να γεμίσει με λόγια που μας είπαν από την εφηβεία μας έως σήμερα, οι φωνές των γονιών, των φίλων και των πάσης φύσεως συμβούλων που συναντήσαμε, διαβάσαμε και με κάποιο τρόπο ρωτήσαμε και μάθαμε.
Όλες αυτές οι φράσεις αποτελούν τις σημερινές περιοριστικές μας πεποιθήσεις, εκείνες δηλαδή τις απόψεις που έχουν παγιωθεί στο μυαλό μας και προσδιορίζουν την συμπεριφορά μας, τις αντιδράσεις και τις επιλογές μας. Μας διαμόρφωσαν ακούσια σχεδόν μέσα στα χρόνια, έγιναν ο φραγμός σε μια παρορμητική μας αντίδραση, το δίχτυ που μας κράτησε από το να σωριαστούμε στο έδαφος μαζί με τον εγωισμό μας, ένα βράδυ που νιώσαμε την ανάγκη να πούμε περισσότερα, να βαθύνουμε τις λέξεις και τα συναισθήματα.
Αυτές οι περιοριστικές πεποιθήσεις, έχουν γίνει δεύτερο δέρμα επάνω μας, ένας αφανής τροχονόμος που μας βάζει στον ‘’σωστό’’ δρόμο κάθε φορά. Μας κόβει τις ‘’κλήσεις’’ των πρέπει, κάθε στιγμή που νιώθουμε ελεύθεροι και με διάθεση να αντιδράσουμε διαφορετικά. Πρέπει εκείνο, πρέπει το άλλο, δεκάδες στοιβαγμένα πρέπει ζουν στο κεφάλι μας.
Έτσι σχεδόν ασυνείδητα τις κατάπιαμε, τις υιοθετήσαμε και περνώντας τα χρόνια τις χαρίζουμε με ευκολία σε άλλους ανθρώπους. Φανατικοί οπαδοί τέτοιων πεποιθήσεων έχουμε γίνει, σχεδόν εν’ αγνοία μας. Τις αφήνουμε να χαράζουν το μονοπάτι και εμείς το βαδίζουμε, σίγουροι σχεδόν πως είναι ο καλύτερος δρόμος. Γίναμε ο ρόλος που άλλοι άνθρωποι έφτιαξαν, με κομμάτια από δικές τους εμπειρίες και αντιλήψεις.
Σκέψου λογικά
Είναι δυνατόν όλες αυτές οι φράσεις να αποτελούν το μαγικό ραβδί για τον έρωτα; Να είναι το εγχειρίδιο για την αγάπη; Ίσως να χρησιμεύουν ως σημάνσεις ναι, φτιαγμένες από την γνώμη των άλλων, να τις δεις στον δρόμο σου και να τις λάβεις υπόψη σου, να σε ενημερώσουν αλλά όχι να γίνουν ο οδηγός σου.
Πρέπει μόνος/η σου να βρεις τον δρόμο προς την αγάπη, με τα δικά σου βήματα να ανακαλύψεις δρομάκια και κρυφούς παράδρομους. Να περπατήσεις και να τρέξεις όποτε σου κάνει κέφι, να σκοντάψεις ακόμη, να πέσεις για λίγο και να σηκωθείς να συνεχίσεις.
Η αγάπη είναι δική σου υπόθεση, είναι ένα έργο ανάμεσα σε δύο ανθρώπους που δεν έχει γραφτεί πριν, είναι μια μοναδική ιστορία.
Ποιός κερδίζει στην αγάπη ;
Ένα παλιό ρητό λέει: ‘’αυτός που πυροβολεί πρώτος είναι πάντα ο πιο φοβισμένος’’. Στον έρωτα είναι και οι δύο φοβισμένοι να ξέρεις, για όσα θα χάσουν και όσα είναι αμφίβολο αν θα κερδίσουν στο τέλος. Έτσι μας έμαθαν πως για να φτάσεις στην αγάπη πρέπει να υπάρχει νικητής και νικημένος. Κάποιος που ‘’έπαιξε’’ καλύτερα από τον άλλο. Με τι έπαιξε όμως, αναρωτήθηκες; Με τα συναισθήματα, τις αισθήσεις, τα όνειρα, τις γεύσεις, τις στιγμές ή τα βλέμματα; Με κάτι πρέπει να έπαιξε για να κέρδισε, και αμέσως σκέψου τι κέρδισε.
Μα την αγάπη μου, θα μου απαντήσεις. Αν είναι έτσι τότε, ο μόνος που κέρδισε είσαι εσύ. Πάντα είναι κερδισμένος όποιος αγαπά, όποιος τολμά να αγαπά αδιαφορώντας για το αν θα αγαπηθεί. Αυτός ο άνθρωπος σίγουρα δεν θα χάσει ποτέ, δεν διακινδυνεύει τίποτα εξ΄ αρχής, γιατί η αγάπη που δίνουμε χωρίς ανταλλάγματα δεν λιγοστεύει μέσα μας, αντίθετα μεγαλώνει και μας τροφοδοτεί συνεχώς.
Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν δέχονται το ενδεχόμενο να μην αγαπηθούν το ίδιο ή ακόμη περισσότερο από τον σύντροφο τους, τους γίνεται εμμονή αυτή η νίκη. Εκεί αρχίζουν οι ρόλοι και τα εγχειρίδια να έχουν νόημα, πρέπει να βρουν την συνταγή που θα τους κάνει νικητές, δεν ξέρω αν την βρίσκουν την συνταγή τελικά, νομίζω πως αυτό που δεν βρίσκουν εύκολα στη ζωή τους είναι το μονοπάτι της αγάπης.
